W niedzielę, 17 grudnia o godz. 11.00 ks. Karol Spinda SCJ odprawił Mszę św. prymicyjną. Kazanie okolicznościowe wygłosił ks. Marek Borzęcki SCJ. Licznie zgromadzeni parafianie dziękowali Panu Bogu za dar kapłaństwa, jakim został obdarzony ks. Karol i prosili o potrzebne łaski w realizacji powołania kapłańskiego.
Przedstawiciele parafii życzyli ks. Prymicjantowi, by umocniony łaską Ducha Świętego czerpał nieustannie z Boskiego źródła Eucharystii siłę i moc w służbie tym, do których pośle Go Chrystus.
Na zakończenie Mszy św. ks. Karol udzielił błogosławieństwa prymicyjnego kapłanom, siostrom zakonnym i wszystkim wiernym.
W niedzielę, 10 grudnia w czasie Mszy św. koncelebrowanej o godz. 11.00 diakon Karol Spinda SCJ przyjął sakrament święceń przez włożenie rąk Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Józefa Życińskiego. We Mszy św. wzięli także udział: Ksiądz Prowincjał Zgromadzenia Księży Sercanów Tadeusz Michałek, rektor Seminarium Misyjnego Księży Sercanów ks. Jan Strzałka wraz z alumnami, wielu księży sercanów z kraju i zagranicy, nowicjusze, postulanci oraz księża z dekanatu Lublin – Północ naczele z księdzem dziekanem kanonikiem Janem Miturą.
Na Mszy św. zgromadzili się rodzice, rodzeństwo, rodzina, przyjaciele księdza Karola oraz licznie zgromadzeni wierni. Cała wspólnota modliła się w intencji nowowyświęconego kapłana, dziękując Bogu za dar powołania i prosząc o potrzebne łaski dla niego.
Uroczystość uświetnił swoim śpiewem chór parafialny i chór kleryków z Wyższego Seminarium Misyjnego Księży Sercanów w Stadnikach.
Życzymy księdzu Karolowi, aby pełen łask Bożych szedł odważnie do ludzi, dając im zawsze świadectwo żywej wiary.
W sobotę, 18 listopada Mszą św. o godz. 18.00 rozpoczął się koncert z okazji 10. lecia istnienia scholi „Dobry Pasterz”. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. proboszcz Florian Gruca SCJ – opiekun scholi, a kazanie wygłosił ks. Radosław Warenda SCJ. Obecni byli także zaproszeni Książa - goście, którzy wspólnie z nami modlili się. Młodzież ze scholi dziękowała Panu Bogu za opiekę i błogosławieństwo podczas 10 lat śpiewu na chwałę Pana. Wdzięczność i radość wyraziła schola bogatą oprawą liturgiczną i śpiewem w czasie eucharystii.
Po Mszy św. odbył się wspaniały koncert wynagradzany oklaskami. Na zakończenie ks. Dariusz Bondyra w imieniu dyrektora szpitala Dziecięcego z ul. Chodźki przekazał list gratulacyjny scholi „Dobry Pasterz” z podziękowaniem za pomoc okazywaną dzieciom.
Jako ostatni zabrał głos ks. Proboszcz, który w ciepłych słowach bardzo serdecznie podziękował scholi za zaangażowanie w życie parafii, przygotowywanie oprawy muzycznej i śpiew w czasie uroczystości parafialnych i niedzielnej Mszy św. dla młodzieży o godz. 19.00.
Jednocześnie życzył dalszych sukcesów i rozwoju talentu muzycznego.
W niedzielę, 22 października, w czasie Mszy św. o godz. 12.30 nasza parafianka s. Maria Bobrowska złożyła śluby wieczyste na ręce siostry Marii Spychalskiej, Przełożonej Prowincjalnej Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi. W uroczystości wzięły udział współsiostry z różnych placówek w Polsce i na Ukrainie. Mszy św. przewodniczył o. Cherubin Żyłka ofm, a okolicznościowe kazanie wygłosił ks. Proboszcz Florian Gruca SCJ.
W czasie Mszy św. siostra Maria otrzymała obrączkę, jako szczególny znak jej przynależności do Boga oraz krzyż misyjny, który towarzyszyć jej będzie na drogach, na które posyła ją Pan. A Pan posłał ją do pracy w prowincji Polsko-Ukraińskiej w Kadłubie. Posłanie to odczytała na zakończenie Mszy św. siostra Przełożona Prowincjalna.
Cała parafia cieszy się i wyraża Bogu wdzięczność śpiewając Te Deum za to, że obdarzył s. Marię powołaniem do życia zakonnego.
Ludzką wdzięczność w imieniu całej wspólnoty parafialnej przekazały: dzieci, młodzież, mieszkańcy bloku, w którym mieszkała s. Maria i dorośli, składając gratulacje i życzenia.
Wszyscy modlimy się za s. Marię, wspieramy ją modlitwą i pomocą w posłudze dla dobra Kościoła i Zgromadzenia.
W niedzielę, 15 października, w naszym kościele gościły Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi.
Podczas każdej Mszy św. a szczególnie na Mszy św. o godz. 11.00 siostry wraz z dziećmi śpiewały piosenki w obcych językach, prezentowały barwne stroje z wielu rejonów świata, w których znajdują się ich placówki misyjne. Dzieci modliły się za wszystkich chrześcijan, szczególnie tych najmniejszych i najuboższych, wysłuchały słów siostry Anny Kozłowskiej, która zachęcała je do modlitwy w intencji misji oraz do bycia misjonarzem w życiu codziennym. W procesji z darami dzieci w kolorowych strojach niosły świece symbolizujące wszystkie kontynenty świata.
Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi powstało w Indiach w Ootacamund. Zrodziło się z misyjnych potrzeb Kościoła. Papież Pius IX zatwierdził je 6 stycznia 1877 roku w Uroczystość Objawienia Pańskiego, która stała się patronalnym świętem Zgromadzenia.
Założycielką zgromadzenia była Francuzka, Helena de Chappotin, o imieniu zakonnym Maria od Męki Pańskiej. Od samego początku istnienia Zgromadzenie miało charakter uniwersalny. Jesteśmy katoliczkami- pisała Założycielka - i musimy pragnąć, by nasze powołanie było powszechne jak Kościół, nasza Matka. Ten uniwersalny wymiar powołania czerpała z kontemplacji odkupieńczej misji Chrystusa, który stał się Człowiekiem i umarł na krzyżu za wszystkich ludzi.
Od momentu założenia ideałem Zgromadzenia było formowanie wspólnot międzynarodowych, które same z siebie mają być ewangelizujące. Takie wspólnoty zapowiadają i przygotowują pełnię Królestwa, w którym wszystkie narody pojednane będą tworzyły jeden lud Boży.
Od początku istnienia Franciszkanki Misjonarki Maryi były posyłane przez Kościół. Uniwersalizm posłań przejawiał się w tym, że siostry osiedlały się według pragnienia Stolicy Apostolskiej w misjach zagranicznych najbardziej niebezpiecznych i oddalonych.
Licząca dzisiaj siedem i pół tysiąca członkiń misyjna rodzina Franciszkanek Misjonarek Maryi jest nadal bardzo mocno zaangażowana w misyjną działalność Kościoła na wszystkich kontynentach. By wypełnić swoją misję, często związaną z ryzykiem, potrzebują być dyspozycyjne i silne w wierze oraz gotowe opuścić wszystko i iść tam gdzie będą posłane.
W Prowincji Polskiej siostry żyją w 18 wspólnotach i pracują jako katechetki, pielęgniarki, asystentki socjalne, prowadzą przedszkole, świetlicę, domy dla dzieci niepełnosprawnych, angażują się w działalność duszpasterską prowadzoną przez Kościół.
12 października o godz. 18.00 została odprawiona Msza św. w intencji wszystkich nauczycieli mieszkających i pracujących na terenie naszej parafii. Mszy św. z okazji Dnia Nauczyciela przewodniczył i Słowo Boże wygłosił ks. Andrzej Sereda.
Nauczyciele po Mszy św. obejrzeli występ przygotowany przez dzieci ze Świetlicy Środowiskowej działającej przy naszej parafii. Uczniowie piosenkami i wierszami dziękowali swoim nauczycielom za cierpliwość i trud włożony w ich naukę i wychowanie.
Po krótkiej akademii nauczyciele zostali zaproszeni na wspólne spotkanie z księżmi z naszej parafii.
W niedzielę, 1 października o godz. 19.00 podczas Mszy św. młodzież gimnazjalna w uroczysty sposób wyraziła wolę przygotowania się do sakramentu bierzmowania. Na ręce Ks. Proboszcza Floriana Grucy SCJ kandydaci złożyli podania, w których wyrazili szczerą intencję pogłębiania swojej wiary i poszerzenia wiedzy religijnej, aby w pełni skorzystać z owoców sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej.
W sobotę, 30 września Liturgiczna Służba Ołtarza wraz z opiekunem ks. Bartkiem Królem SCJ, wyjechała do Pliszczyna na swoje pierwsze spotkanie formacyjne w nowym roku szkolnym 2006/2007.
Spotkanie nasze rozpoczęliśmy Mszą św. w czasie której, modliliśmy się w intencji aspirantów, ministrantów i lektorów oraz ich rodzin. Po Mszy św. rozegraliśmy mecz piłki nożnej, a także uczestniczyliśmy w różnych konkursach i zabawach wymyślonych przez naszego opiekuna. Na zakończenie spotkania rozpaliliśmy ognisko i jedliśmy pieczone kiełbaski.
W niedzielę, 10 września w czasie Mszy św. o godz. 11.00 ks. Bartłomiej Król SCJ pobłogosławił tornistry i przybory szkolne dzieciom rozpoczynającym nowy rok szkolny:
Wszechmogący Boże, prosimy Cię, pobłogosław przybory szkolne, pobłogosław tych, którzy będą nimi się posługiwać, wzrastając w mądrości i w wierze, spełnij to, czego pragną i daj im radość z oczekiwanych wyników i duchowego wzrostu. Napełnij ich serca światłem Ducha Świętego i umocnij na drodze wiary. Prosimy Cie o to przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen
Na koniec Mszy św. udzielił specjalnego błogosławieństwa:
Panie Jezu Chryste, Ty wielką miłością otaczałeś dzieci i błogosławiłeś je. Ty powiedziałeś: „Kto przyjmuje jedno z dzieci, Mnie przyjmuje”. Prosimy Cię, błogosław naszym dzieciom i oświeć ich umysły, wzmocnij wolę, aby zawsze szli drogą Twoich przykazań. Niech wzrastają w latach, mądrości i Twojej łasce, niech odważnie wyznają wiarę w Ciebie i niech Ciebie miłują ponad wszystko. Broń ich od wszelkiego zła i niebezpieczeństwa, by z czystym sumieniem zdążali do Twojego królestwa. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen.
Wszystkim pierwszoklasistom życzymy: by pilnie uczyli się zdobywając jak najwięcej wiedzy, mieli wielu kolegów i koleżanek, pokochali swoją szkołę, poznawali życie i działalność Pana Jezusa, pogłębiali swoją wiarę oraz błogosławieństwa Bożego na każdy dzień nauki w szkole.
W dniu 29 czerwca o godz. 19.00 w naszym kościele odbył się koncert Męskiego Zespołu Wokalnego Kairos pod dyrekcją Borysa Somerschafa. Koncert realizowany był przy pomocy finansowej Miasta Lublin.
Męski Zespół Wokalny KAIROS należy do tej nielicznej grupy polskich chórów, które pasjonują się wykonywaniem muzyki kościołów wschodnich. Zawarta w niej głębia i tajemniczość pozwala każdemu odnaleźć w niej coś dla siebie. Fascynuje, odświeża i nadaje sił do tego, by nawet w najtrudniejszych meandrach życia odnaleźć jego ukryty sens.
Repertuar zespołu jest bardzo szeroki. Obejmuje utwory współczesne i średniowieczne pochodzące z tradycji kościołów Wschodu i Zachodu. Są to więc nie tylko utwory rosyjskie czy ukraińskie, ale również ormiańskie, gruzińskie, greckie, korsykańskie oraz wywodzące się z muzyki Gospel.
Zespół „Kairos” podczas swojej dotychczasowej działalności dał prawie 70 koncertów w wielu filharmoniach i kościołach w Polsce i za granicą (np. Lwów, Berlin). Jest laureatem Międzynarodowego Festiwalu Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej 2005.
Do najważniejszych osiągnięć Zespołu należą:
Twórcą i liderem Zespołu jest Borys Somerschaf - dyrygent, kompozytor i wokalista, absolwent Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie. Jest on autorem muzyki do wielu spektakli teatralnych (np. „Ferdydurke”) i seriali telewizyjnych (m.in. Klasa na obcasach, Miodowe lata), a jako kierownik chóru i zespołu solistów uczestniczył w nagraniu polskich wersji filmów dla dzieci: Anastazja, Mulan, Książę Egiptu, Toy Story II, Król Lew II, Pocachontas II, Bambi, Dzwonnik z Notre Dame, Grinch, Piękna i Bestia i wielu innych. Uczestniczył w nagraniu kilkunastu płyt z polską muzyką klasyczną i rozrywkową (m.in. Cantus Firmus, Ars Nova, Chór Warszawskiej Opery Kameralnej, Obywatel G.C., Bajm, Jacek Kaczmarski, Michał Bajor, Zbigniew Preisner).
Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu obchodzi Kościół właściwie w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoją mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobne święto Bożego Ciała, aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować. Pośrednią „autorką”, inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1193-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała - czwartek po niedzieli Świętej Trójcy.
Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna.
Papież Urban IV w roku 1264 wprowadził do Rzymu uroczystość Bożego Ciała. Impulsem bezpośrednim do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy tam kapłan odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się kilkanaście czy kilkadziesiąt kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się zamiast monstrancji.
Papież Jan XXII (1334) zatwierdził święto Bożego Ciała na cały Kościół. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła (1389). Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277.
Od wieku XV wprowadzono wszędzie procesje, które są prawdziwym triumfem, jedyną w swoim rodzaju paradą i manifestacją religijną.
Dzisiaj, 15 czerwca wyszliśmy na ulice naszego osiedla w uroczystej procesji eucharystycznej, by wyznać naszą wiarę w to, że Jezus jest wśród nas, w naszym życiu zawsze obecny.
Mszy św. i procesji eucharystycznej przewodniczył ks. proboszcz Florian Gruca SCJ.
7 czerwca 2006r. Szkoła Podstawowa Nr 34 w Lublinie obchodziła 40-lecie istnienia. Przez ten długi czas jej mury opuściło ponad 5000 uczniów, których kształciło przeszło 300 nauczycieli.
Uroczystość w gmachu szkoły poprzedziła Msza święta w parafii pw. Dobrego Pasterza w Lublinie, koncelebrowana pod przewodnictwem biskupa Mieczysława Cisło. Zgromadzeni w kościele w skupieniu wysłuchali kazania dotyczącego potęgi wiedzy i roli wykształcenia w duchu chrześcijaństwa w XXI w.
Po zakończonej Mszy świętej wszyscy udali się do budynku szkoły, gdzie nastąpiła dalsza część jubileuszowych obchodów.
Pani dyrektor Sławomira Kryńska serdecznie przywitała przybyłych gości, m.in. Prezydenta Miasta Lublin Pana Andrzeja Pruszkowskiego, Kuratora Oświaty Pana Lecha Sprawkę, zaproszonych dyrektorów ościennych szkół i przedszkoli, dyrektorów - emerytów oraz nauczycieli - emerytów, którzy niewątpliwie tworzyli historię tej placówki.
Następnie dyrekcja zaprosiła na część artystyczną opracowaną przez panie: Joannę Kulikowską, Bożenę Kwiatkowską i Lucynę Mijal. Gości szczerze rozbawił Kabaret Humorek, w skład którego wchodzili uczniowie i nauczyciele szkoły.
Zabawne dialogi, ciekawe monologi oraz bardzo dobrze dobrany podkład muzyczny szczególnie przypadły do gustu słuchaczy. Ogromny aplauz zgromadzonych gości wzbudził występ księdza Bartłomieja Króla SCJ, który wcielił się w postać zagubionego pierwszaka, podobał się również występ trzech tenorów - panów: Mirosława Kwiatkowskiego, ks. Bartłomieja Króla SCJ i Marka Ostrowskiego oraz Daniela Stachury, który doskonale odegrał rolę szkolnego prymusa.
Dyrekcja, grono pedagogiczne oraz uczniowie dołożyli wszelkich starań, aby ten dzień na długo pozostał w pamięci ogółu.
W kalendarzu parafii Dobrego Pasterza dzień 4 czerwca 2006r. oznaczony jest zielonym napisem „Dziecięcy Dzień Radości”. W tym dniu dzieci, młodzież i dorośli mogli spędzić kilka godzin w miłej atmosferze na placu kościelnym. To już po raz trzeci zaplanowano i zorganizowano tutaj festyn z okazji Dnia Dziecka i naprawdę dzieci w tym dniu zostały wyróżnione, bo przede wszystkim one dobrze się bawiły, a pieniądze zebrane podczas Dnia Radości będą przeznaczone na „wakacje z Bogiem”.
Wszystkie atrakcje rozpoczęły się o godz. 14.00. Na parkingu rozłożono stoiska z różnościami, przy kościele ustawiono scenę, sprzęt nagłaśniający, a organizatorzy zapraszali do wspólnej zabawy.
Zabawę rozpoczęły występy chóru i zespołu taneczno-wokalnego „Salsa” ze szkoły podstawowej nr 34. Choć śpiew i tańce zaczęto w deszczu, dalsza część dnia minęła w zupełnie sprzyjających warunkach pogodowych, ciemne chmury umknęły i nie utrudniały już zabawy. Organizatorzy zadbali o różnorodne atrakcje. Na parkingu pojawiły się duże motory, na których można było zrobić kilka rund z doświadczonym kierowcą. Bezpiecznie bawiły się nawet maluchy, jadąc z przodu, przed kierującym, na tak imponującym motocyklu. Obok była „wypożyczalnia” rowerów. Nie były to zwyczajne rowery, ale ciekawe modele o różnej konstrukcji i niecodziennym wyglądzie. Na scenie i obok niej młodzież organizowała wiele konkursów dla dzieci. Każdy uczestnik dostawał nagrodę: maskotkę, książkę, słodycze. Niedaleko stał namiot z napisem „Loteria”. Wszystkie losy kupione tam były odpowiednio nagradzane, a to wszystko dzięki hojności parafian, którzy zorganizowali wcześniej zbiórkę zabawek, słodyczy i przyborów szkolnych. Obok loterii były stoiska-bufety, można było posilić się ciepłą strawą i gorącym napojem, kupić słodycze. W dalszej części była „wypożyczalnia strojów”, która cieszyła się wielkim powodzeniem. Dzieci, z umalowanymi wcześniej twarzami, prezentowały się rewelacyjnie w kolorowych strojach. Do zabawy zapraszał Tajemniczy Zorro, w którym można było rozpoznać księdza Bartka. Przebierańcy pląsali w rytm muzyki, do tańców włączali się także rodzice.
Nieopodal uliczką kursowała bryczka, dzieci z wielkim zainteresowaniem udawały się na krótką przejażdżkę. Niektórzy próbowali jazdy w siodle. Był także pokaz gołębi pocztowych, dzieci mogły przyjrzeć im się z bliska i podziwiać, kiedy wyfrunęły z klatek.
Na placu rozbrzmiewała muzyka i głosy ks. Bartka i ks. Adama - głównych organizatorów Dziecięcego Dnia Radości. W przygotowanie festynu pod przewodnictwem parafialnego zespół Caritas, włączyły różne grupy działające w naszej parafii, księża, siostry zakonne, wolontariat. Wszystkim tym osobom należą się gorące podziękowania za pięknie zorganizowany czas odpoczynku dla dzieci i wszystkich chętnych. Kilka godzin w serdecznej atmosferze to miłe wydarzenie dla całej parafii. Pieniądze zebrane na „wakacje z Bogiem” na pewno rozjaśnią niejedną dziecięcą twarz i to będzie pięknym podziękowaniem dla wszystkich ludzi dobrej woli, przede wszystkim księdza Proboszcza i pozostałych księży z parafii Dobrego Pasterza za tak piękną inicjatywę. Bóg zapłać wszystkim, którzy wsparli w tym dniu to dzieło pomocy.
13 maja o godzinie 21.00 zostało odprawione pierwsze nabożeństwo Fatimskie. Nawiązuje ono do objawień Matki Bożej w Fatimie, które miały miejsce od 13 maja do 13 października 1917 r. Ma ono charakter ekspiacyjny i obejmuje głównie wspólne odmawianie różańca.
Nabożeństwo to ma stanowić jakby odpowiedź na dwa wezwania Maryi: do modlitwy oraz do czynienia pokuty za grzeszników.
Nasza wspólnota parafialna pw. Dobrego Pasterza przeżywała Odpust Parafialny.
O godz. 12.30 w naszym kościele odprawiona została uroczysta Suma Odpustowa, której przewodniczył ks. wicedziekan Jerzy Ważny.
Kazanie wygłosił ks. prof. Zbigniew Krzyszowski.
MSZA ŚW. WIECZERZY PAŃSKIEJ
W Wielki Czwartek, 13 kwietnia w czasie Mszy świętej o godz. 18.00 Księża Sercanie: duszpasterze, mieszkający w domu zakonnym, księża goście i licznie zgromadzeni wierni dziękowali Jezusowi za ustanowienie sakramentu Eucharystii i kapłaństwa.
Na początku Mszy Świętej wierni okazali swoją wdzięczność kapłanom poprzez życzenia i modlitwę w ich intencji. Mszy Świętej koncelebrowanej przewodniczył i Słowo Boże wygłosił ks. Czesław Konior SCJ.
LITURGIA WIELKIEGO PIĄTKU
Wielki Piątek to dzień męki i śmierci Chrystusa na krzyżu. Dzień modlitewnej ciszy, ale nie żałoby. Stajemy w tym dniu pod Krzyżem Jezusa, stajemy wobec milczenia Boga, który „stał się posłusznym aż do śmierci i to śmierci krzyżowej”. Przeżycie liturgii Wielkiego Piątku wyciska na naszej duszy znak ucznia Chrystusowego i umacnia miłość ku naszemu Odkupicielowi.
Dzisiaj, bardzo licznie zgromadzili się wierni, aby brać udział w specjalnej liturgii wielkopiątkowej. Składa się ona z procesji, leżenia krzyżem przed obnażonym ołtarzem, liturgii Słowa i rozszerzonej modlitwy powszechnej. Drugą część tej liturgii stanowi uroczysta adoracja krzyża, a trzecią Komunia św. kapłana celebrującego i wiernych. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie odprawia się Mszy świętej.
Na zakończenie liturgii kapłan uroczyście przeniósł Najświętszy Sakrament do tzw. „Grobu Pańskiego”, gdzie wierni będą przybywać na adoracji.
ŚWIĘCENIE POKARMÓW
W każdej rodzinie przygotowujemy w godzinach rannych Wielkiej Soboty pokarmy do poświęcenia. Stanowią je przede wszystkim chleb przypominający „chleb żywy, który zstąpił z nieba” i w Komunii św. daje życie światu, a także jajka i kolorowe pisanki - symbol życia budzący radość w sercach, oraz wędliny i baranek wielkanocny - przenoszący myśl i serce wierzących w zamierzchłą pierwszą noc paschalną, noc Bożego zmiłowania nad narodem wybranym, głodnym Boga i wolności, noc rozpoczynającą wędrówkę do ziemi odpoczynku i przebywania w obecności Pana.
Na wielkanocny stół należy również podać pobłogosławiony chrzan, pieprz i sól, które są odpowiednikami biblijnych gorzkich ziół. W Starym Testamencie spożywano z nimi mięso wielkanocnego baranka. Wierni w dniu dzisiejszym przynoszą do poświecenia wiele jeszcze innych pokarmów – owoców ziemi i pracy rąk ludzkich – jako zapowiedź uczty niebieskiej w królestwie Zmartwychwstałego Odkupiciela.
MSZA ŚW. WIGILII PASCHALNEJ
Wigilia Paschalna rozpoczęła się o godz. 20.00 pod przewodnictwem ks. Proboszcza. Wierni zgromadzili się na placu kościelnym, by uczestniczyć w obrzędzie poświęcenia ognia i zapaleniu paschału. Po wejściu do kościoła i zapaleniu świec przyniesionych przez wiernych i oświetleniu kościoła zostało uroczyście odśpiewane orędzie wielkanocne „Exsultet”.
W liturgii Słowa Bożego Kościół proponuje nam obfitszy zestaw czytań. Słuchając ich rozważamy wielkie dzieła, jakie Pan Bóg dokonał od początku świata dla człowieka i pragniemy poprzez ufną odpowiedź dać wyraz naszej wiary w słowa i obietnice Boże.
Następnie została poświęcona woda chrzcielna i odnowione przyrzeczenia chrztu świętego.
Ostatnią częścią dzisiejszej liturgii była Eucharystii, która jest szczytem całego Triduum Paschalnego.
MSZA ŚW. REZUREKCYJNA
W niedzielę, 16 kwietnia o godz. 6.30 została odprawiona Msza św. rezurekcyjna za Parafian, której przewodniczył ks. Proboszcz.
Licznie zgromadzeni wierni wzięli udział w procesji wokół kościoła. Procesja rezurekcyjna jest uroczystym ogłoszeniem Zmartwychwstania Chrystusa.
W piątek 7 kwietnia br. po Mszy św. o godz. 18.00 na ulicach naszych osiedli została odprawiona droga krzyżowa. Krzyż nieśli przedstawiciele wszystkich grup duszpasterskich.
W piątkowy wieczór, 31 marca Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Mieczysław Cisło udzielił młodzieży trzecich klas gimnazjalnych Sakramentu Bierzmowania.
Bierzmowanym swoja modlitwą i sercem towarzyszyli rodzice, chrzestni oraz nauczyciele.
MODLITWA O SIEDEM DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO.
Duchu Przenajświętszy, Pocieszycielu, uświęcający dusze nasze, racz mi udzielić daru mądrości, abym poznał i umiłował prawdę wiekuistą i nigdy dóbr tego świata nie przedkładał nad dobro wieczne.
Daj mi dar rozumu, abym poznał prawdy objawione na ile dozwala nieudolność ludzka.
Daj mi dar umiejętności, abym się przekonał o nicości swojej i wszelkich rzeczy stworzonych. Żebym wszystko odnosił do Boga według uczuć Serca Jezusowego, a gardził marnościami tego świata.
Daj mi dar rady, abym ostrożnie postępował wśród niebezpieczeństw życia doczesnego i spełniał wolę Bożą.
Daj mi dar mocy, abym przezwyciężał pokusy nieprzyjaciela i znosił prześladowania, na które mógłbym być wystawiony.
Daj mi dar pobożności, abym się rozmiłował w rozmyślaniu, w modlitwie i w tym wszystkim, co się do służby Bożej odnosi.
Daj mi dar bojaźni Bożej, abym pilnie unikał wszystkiego, co by Cię obrazić mogło, abym się bał grzechu bardziej niż śmierci, a to jedynie dla miłości Twojej.
Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty, dodaj mi dar pokuty, abym grzechy swoje opłakiwał, i ducha umartwienia, abym zadość uczynił Boskiej sprawiedliwości. Napełnij Duchu Święty, serce moje Boską miłością i łaską wytrwania, abym żył po chrześcijańsku i umarł śmiercią świątobliwą.
W niedzielę, 26 marca w czasie Mszy św. o godz. 11.00 ks. Proboszcz Florian Gruca SCJ przyjął chłopców do posługi w Liturgicznej Służby Ołtarza: 5 aspirantów, 5 ministrantów i 6 lektorów.
Wszystkim chłopcom życzymy wytrwałości i zapału w służbie przy ołtarzu, a św. Jan Berchmans – patron ministrantów, niech wspiera ich w dobrych postanowieniach.
We wtorek, 14 marca Zgromadzenie Księży Sercanów obchodziło rocznicę urodzin Założyciela. Z tej też okazji została odprawiona uroczysta Msza św. z udziałem księży Sercanów, Sercańskiej Wspólnoty Świeckich i Ruchu Sercańskiej Młodzieży, której przewodniczył i słowo Boże wygłosił ks. Józef Gaweł SCJ moderator krajowy Sercańskiej Wspólnoty Świeckich.
Podczas Mszy św. do Sercańskiej Wspólnoty Świeckich zostali włączeni nowi członkowie.
Liturgiczny okres czterdziestodniowego przygotowania Paschy, rozpoczyna się w Środę Popielcową, która nazwę swą przyjęła z obrzędu posypywania popiołem głów grzeszników.
Liturgia pierwszego dnia Wielkiego Postu nawiązuje do obrzędów, jakie w pierwotnym Kościele sprawował biskup nad pokutnikami. Chrześcijanie, którzy się dopuścili ciężkich grzechów, musieli na początku Wielkiego Postu przywdziać szaty pokutne, biskup posypywał ich głowy popiołem i po odmówieniu psalmów pokutnych wyprowadzał ich ze świątyni. Byli oni w ten sposób wyłączeni ze wspólnoty eucharystycznej i zobowiązani do publicznej pokuty i do zadośćuczynienia poprzez post, modlitwę i jałmużnę (uczynki miłosierdzia). Dopiero w Wielki Czwartek biskup udzielał im rozgrzeszenia i pocałunku pokoju, wprowadzając do wspólnoty wiernych.
Z biegiem czasu Kościół złagodził tę formę publicznej pokuty. Już w średniowieczu wierni zaczęli dobrowolnie pełnić pokutę i przyjmować w czasie liturgii na głowę popiół. Tego rodzaju praktyka przetrwała w liturgii Kościoła aż do naszych czasów.
Dzisiaj bardzo licznie zgromadzeni wierni w świątyni wzięli udział w zgromadzeniu Eucharystycznym, w czasie którego po homilii przyjęli na głowę poświęcony popiół. Jest to zewnętrzny znak rozpoczęcia publicznej pokuty, która ma prowadzić do wewnętrznej przemiany człowieka.
W niedzielę o godz. 15.00 Koronką do Miłosierdzia Bożego rozpoczęliśmy nabożeństwo przebłagalne za grzechy karnawału. Były to trzy dni modlitw błagalnych i wynagradzających za grzechy swoje i bliźnich. W tych dniach od godz. 15.00 do 18.00 trwała modlitwa przed Najświętszym Sakramentem. Brali w niej udział członkowie wszystkich grup działających w naszej parafii, którzy wraz z wiernymi adorowali, przepraszali i prosili Miłosiernego Boga o łaski potrzebne do dobrego życia.
Był to też czas, by złożyć przed Panem swoje wielkopostne postanowienia i wyrzeczenia oraz modlić się za tych, którzy z wielu powodów nie mogli sami przyjść i pokłonić Mu się w Najświętszym Sakramencie.
Czas przebłagalnych modlitw, zadumy i refleksji zakończyła we wtorek Msza św. o godz. 18.00. W Zgromadzeniu Księży Sercanów jest to Dzień Wynagrodzenia Bogu za wszelkie grzechy popełnione przeciw Jego Miłości. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył i kazanie wygłosił ks. Eugeniusz Ziemann SCJ.
Pogodzeni z Bogiem i pełni ufności w Jego Miłosierdzie wkroczymy w czas Wielkiego Postu i będziemy zbliżać się do tajemnicy zbawienia.
W niedzielę, 19 lutego, przeżywaliśmy w naszej parafii dzień modlitw o powołania kapłańskie i zakonne. Z tej okazji przybył do nas Zespół Powołaniowy utworzony przez Metropolitę Lubelskiego Jego Ekscelencję Księdza Arcybiskupa Józefa Życińskiego.
Zespół ten, składający się z przedstawicieli zgromadzeń żeńskich (Służebniczki NMP Niepokalanie Poczętej, Zgromadzenie Córek Maryi Niepokalanej, Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej „Seraficki”) i męskich (Zgromadzenie Braci Mniejszych Kapucynów) przybył do naszej parafii, by podzielić się z nami charyzmatem swoich zgromadzeń i modlić się o nowe, święte i gorliwe powołania kapłańskie i zakonne.
Bracia zakonni i siostry czynnie uczestniczyli we Mszach św., prowadzili śpiewy i czytania, opowiadali o swoich zakonach, pracy i modlitwie. Po Mszach św. parafianie zdeklarowali się do modlitw o powołania wpisując się do „Parafialnego Dzieła Modlitw w intencji Powołanych i nowych Powołań”.
Naszym modlitwom przewodniczył Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Józef Wróbel SCJ ordynariusz diecezji helsińskiej przebywający w Lublinie.
Na Mszy św. o godz. 11.00 nasi goście opowiadali o swoim życiu dzieciom. Mówili, czym charakteryzuje się życie zakonnika i siostry zakonnej, jak wyglądają ich stroje, co robią w życiu codziennym, jak pracują i jak modlą się, oraz jaki jest cel ich życia w zgromadzeniach.
Ta niedziela przybliżyła wiernym z naszej parafii pracę osób żyjących w zgromadzeniach zakonnych, potwierdziła ich otwarcie na ludzi i zapewniła o gorącej modlitwie każdego dnia za cały Kościół Boży.
W niedzielę 29 stycznia 2006 r., po Mszy św. o godz. 17-tej odbył się koncert kolęd i pastorałek w wykonaniu naszego chóru parafialnego pod dyrekcją p. Andrzeja Walasika.
W niedzielę, 8 stycznia zgromadzeni licznie nasi najmłodsi parafianie wraz ze swymi rodzicami, mogli podziwiać występy teatrzyków dziecięcych ze Szkół Podstawowych Nr 34 i 45.
Jako pierwszy Jasełka przedstawił zespół dziecięcy „Plusiki” ze szkoły 34, pod kierownictwem p. mgr Bożeny Kwiatkowskiej.
Następnie swoje umiejętności aktorskie przedstawiały nam dzieci ze szkoły 45, przygotowane przez siostrę Annę Kuczyńską. Zarówno jedno jak i drugie przedstawienie zostało bardzo ciepło przyjęte przez licznie zgromadzoną publiczność i nagrodzone gromkimi brawami.
Następnie s. Anna i ks. Bartek razem z dziećmi i ich rodzicami rozpoczęli wspólne śpiewanie kolęd.
Na zakończenie tego miłego spotkania, do kościoła przybył szczególny gość - Święty Mikołaj, który obdarował wszystkich przywiezionymi ze sobą prezentami. Mimo mrozu na zewnątrz, w naszym kościele panowała bardzo ciepła, rodzinna atmosfera.
Wieczorem po Mszy św. o godz. 19.00, w naszej parafii odbył się koncert kolęd w wykonaniu parafialnej scholii, z którą wystąpi gościnnie Grzegorz Pazik – śpiewak Teatru Muzycznego w Lublinie, współpracujący z Operą Krakowską i Operą Narodową. Po koncercie zbierane były ofiary na misje.
Uroczystość Objawienia Pańskiego, czyli Trzech Króli jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich. Pierwsze ślady obchodów tej uroczystości spotykamy już w III wieku pod nazwą Epifanii, czyli objawienia się Syna Bożego poganom. O tym wydarzeniu biblijnym mówi jedynie św. Mateusz w swojej Ewangelii.
Początkowo tajemnicę Bożego Narodzenia i Objawienia się ludzkości jako Zbawiciela obchodzono razem. Dopiero od IV wieku na Zachodzie te dwa święta zaczęto obchodzić oddzielnie. Epifania stała się świątecznym wspomnieniem i uobecnieniem trzykrotnego objawienia się Chrystusa światu: w czasie pokłonu trzech Mędrców, w czasie chrztu Jezusa w Jordanie i w czasie cudu w Kanie Galilejskiej. W liturgii Kościoła Zachodniego wyakcentowano szczególnie objawienie się Chrystusa jako prawdziwego i oczekiwanego Zbawiciela poganom w osobach trzech Mędrców i stąd dzień ten określany jest często jako Święto Trzech Króli.
Na Wschodzie w uroczystość Objawienia Pańskiego nie wspomina się pokłonu trzech Mędrców, lecz chrzest Jezusa w Jordanie. Jest to dzień modlitwy o jedność chrześcijan i o ewangelizację narodów, które jeszcze nie znają Chrystusa.
„W uroczystości Epifanii Kościół dziękuje Bogu za dar wiary, która stała się i wciąż na nowo staje się udziałem tylu ludzi, ludów, narodów. Świadkami tego daru, jego nosicielami jednymi z pierwszych byli właśnie owi trzej ludzie ze Wschodu, Mędrcy, którzy przybyli do stajenki, do Betlejem. Znajduje w nich swój przejrzysty wyraz wiara jako wewnętrzne otwarcie człowieka, jako odpowiedź na światło, na Epifanię Boga. W tym otwarciu na Boga człowiek odwiecznie dąży do spełnienia siebie. Wiara jest początkiem tego spełnienia i jego warunkiem.
Dziękując Bogu za dar wiary równocześnie dziękujemy za światło, za dar Epifanii i za dar otwarcia naszego ducha na światło Boże. Taka jest też wymowa tego święta, przez które Kościół niejako dopowiada do końca radość Bożego Narodzenia.
Trzeba pozwolić trzem Mędrcom iść do Betlejem. Z nimi razem idzie każdy człowiek, który za definicję swego człowieczeństwa uznaje prawdę o otwarciu ducha ku Bogu, prawdę wyrażoną w zdaniu: „szukaj rzeczy od ciebie wyższych” (Jan Paweł II, 7 I 1979 r.).
Mędrcy ze Wschodu, którzy za przewodem gwiazdy przybyli do Betlejem, złożyli Jezusowi w darze złoto, kadzidło i mirrę. Złoto oznaczało godność Jezusa jako Króla, kadzidło - Najwyższego Kapłana, mirra zaś - używana do uśmierzania bólu i do namaszczania ciał zmarłych - była zapowiedzią Pańskiego pogrzebu.
Zgodnie z dawnym zwyczajem w czasie dzisiejszej Mszy świętej ks. Proboszcz Florian Gruca SCJ pobłogosławił kredę, aby nią oznaczyć drzwi naszych domów na znak, że przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego (K+M+B+2006).
Pobłogosławił również kadzidło, aby jego wonią napełnić nasze mieszkanie na znak, że wszystko pragniemy czynić na chwałę Boga.
Módlmy się, aby Chrystus w nowym roku przebywał między nami i aby wszyscy, którzy Go szukają, tak jak Mędrcy ze Wschodu, mogli Go znaleźć w naszych rodzinach.