2 listopada Kościół wspomina w liturgii wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, a teraz przebywają w czyśćcu. Przekonanie o istnieniu czyśćca jest jednym z dogmatów naszej wiary.

Obchód Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon (+ 1048) - czwarty opat klasztoru benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne.

W Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę opata-prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych zmarłych i według intencji Ojca Świętego.

Za pobożne odwiedzenie cmentarza w dniach od 1 do 30 listopada i jednoczesną modlitwę za zmarłych można uzyskać odpust zupełny. Kościół zachęca do ofiarowania odpustów za zmarłych (niekoniecznie muszą być to osoby nam znane, nie musimy wymieniać konkretnego imienia - wystarczy ofiarować odpust w intencji osoby zmarłej, która tego odpustu potrzebuje). Przez taki dar sam ofiarodawca zyskuje dla siebie odpust zupełny w godzinie swojej śmierci.

Do uzyskania odpustu zupełnego wymagane są następujące warunki:

1. Stan łaski uświęcającej (jeśli jej brak - Spowiedź sakramentalna).
2. Przyjęcie Komunii Św.
3. Modlitwa w intencjach Papieża (czyli nie za Niego, ale w tych intencjach jakie On wyznacza - nie trzeba ich znać, wystarczy wzbudzić w sobie takie pragnienie i odmówić dowolną modlitwę).
4. Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego.
5. Spełnienie dzieła naznaczonego odpustem zupełnym. (jeśli tym dziełem jest nawiedzenie kościoła lub kaplicy to należy również odmówić „Ojcze nasz” i „Wierzę”).

Płomienie i kwiaty to widzialne znaki tego co niewidzialne: tęsknoty, żalu i spóźnionych pojednań. To wszystko czyni z listopada wyjątkowy czas do rozmyślań nad tajemnicą śmierci i zmartwychwstania.

Jednak 1 listopada - Uroczystość Wszystkich Świętych jest dniem radości. Kościół wspomina tych, którzy osiągnęli zbawienie, a wiernym pielgrzymującym na ziemi wskazuje ich jako przykład życia zgodnego z duchem Ewangelii. Odwiedzając nasze cmentarze przybliżmy sobie prawdę o świętych obcowaniu, to znaczy o wspólnocie z naszymi poprzednikami w drodze do nieba. Pamiętajmy, że w tym dniu my, jako katolicy, mamy obowiązek uczestniczenia we Mszy św.

ODPUST ZA WIERNYCH ZMARŁYCH

Odpustu zupełnego, który może zostać ofiarowany wyłącznie za dusze w czyśćcu, udziela się wiernemu, który:

1. w poszczególnych dniach od 1 do 8 listopada pobożnie nawiedzi cmentarz, i przynajmniej w myśli pomodli się za zmarłych;
2. w dzień wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych nawiedzi pobożnie kościół lub kaplicę i odmówi tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”.

Warunki uzyskania odpustu zupełnego:

1. Stan łaski uświęcającej (jeśli jej brak - spowiedź sakramentalna).
2. Przyjęcie Komunii Św.
3. Modlitwa w intencjach papieża (czyli nie za Niego, ale w tych intencjach jakie On wyznacza - nie trzeba ich znać, wystarczy wzbudzić w sobie takie pragnienie i odmówić dowolną modlitwę).
4. Brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, nawet powszedniego.
5. Spełnienie dzieła naznaczonego odpustem zupełnym (jeśli tym dziełem jest nawiedzenie kościoła lub kaplicy to należy również odmówić „Ojcze nasz” i „Wierzę”).

Matki w modlitwie wraz z Ks. Michałem na rekolekcjach Eucharystycznych w Częstochowie.

Zapraszamy do galerii

W poniedziałek 13 października po Mszy św. o godz. 18.00 odbyła się procesja różańcowa zakończona Apelem Fatimskim. Nabożeństwu przewodniczył Ks. Adam Gucwa SCJ.

Szóste Objawienie Fatimskie: 13 października 1917

Deszczowego dnia – 13 października 1917 w Fatimie, mistyczna Pani objawiła się dzieciom po raz szósty i ostatni. Ponad 70,000 osób było obecnych w Fatimie tego wieczora. Dzieci były jedynymi osobami, które mogły widzieć Ją i Ona deklarowała, że jest Matką Boską.

Nagle, deszcz przestał padać i chmury się oddaliły, ukazując słońce. Słońce zaczęło kręcić się wokół i sprawiało wrażenie jakby miało spaść. Ludzie myśleli, że świat się kończy, ale słońce z powrotem przyjęło swoją normalną pozycję na niebie.

W czasie tego objawienia wizjonerzy byli świadkami trzech następujących scen: pierwsza z nich symbolizowała tajemnice radosne różańca - obok słońca zobaczyli pojawiającego się świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus oraz Matkę Boską Różańcową. Była to Święta Rodzina. Maryja była ubrana w białe szaty i w niebieski płaszcz. Święty Józef także był ubrany na biało, natomiast Dzieciątko Jezus miało okrycie w jasnoczerwonym kolorze. Święty Józef pobłogosławił tłum wykonując trzykrotnie znak krzyża. Dzieciątko Jezus uczyniło to samo;
następna tajemnice bolesne - wizja Matki Boskiej Bolesnej i Chrystusa Pana obarczonego cierpieniem w drodze na Kalwarię. Jezus pobłogosławił lud czyniąc znak krzyża;
a ostatnia tajemnice chwalebne - chwalebna wizja Matki Bożej Karmelitańskiej, ukoronowanej na Królową Nieba i Ziemi oraz trzymającej w swych ramionach Dzieciątko Jezus.

Tylko Łucja widziała te trzy sceny; Franciszek i Hiacynta widzieli tylko pierwszą z nich.

Zapraszamy do galerii

Cud słońca, którego wszyscy ludzie byli świadkami podczas ostatniego objawienia, może być najlepiej opisany w następujących słowach: po długich, ulewnych deszczach, niebo się rozjaśniło, stało się niebieskie, ludzie mogli łatwo zobaczyć słońce, które zaczęło się kręcić dookoła, jak kula ognia, które promieniuje cudownymi snopami światła we wszystkich odcieniach kolorów. Ludzie, wzgórza, drzewa i wszystko w Fatimie wydawało się promieniować tymi wspaniałymi kolorami.

Potem słońce stanęło na chwilę, a następnie cudowne zjawisko się powtórzyło. Powtórzyło się też trzeci raz, ale teraz słońce zeszło z Raju na ziemię ruchem zygzakowym. Ono stawało się coraz większe i wyglądało tak jakby miało spaść na ludzi i przygnieść ich. Wszyscy byli przestraszeni i padli na ziemię i modlili się o miłosierdzie i o wybaczenie…

Opis Cudu Słońca

Bogu niech będą dzięki za X pielgrzymkę Margaretek w której uczestniczyliśmy w liczbie 50 pielgrzymów.

Białe Morza i całe Łagiewniki pękały w szwach. 6000 tys. Margaretek i prawie 100 Księży.

Ks. Kardynał Stanisław Dziwisz - człowiek ikona tego wydarzenia.

W dniu 5 października 2025 roku w pierwszą niedzielę października, czyli miesiąca poświęconego Matce Bożej, odbyła się uroczysta msza święta z okazji 45 rocznicy powstania Stowarzyszenia Żywy Różaniec w parafii Dobrego Pasterza na Czechowie w Lublinie.

Mszę koncelebrowało trzech księży. Ksiądz Józef Starzyński – gość w naszej parafii, sprawował mszę w intencji śp. Ryszarda, ksiądz Antoni sprawował ofiarę mszy św. w intencji członków Róż żywego różańca oraz ich rodzin, natomiast ks. Zenon proboszcz parafii sprawował mszę św. w intencji śp. ks. Stefana Zabdyra, który 22 lata temu był proboszczem parafii Dobrego Pasterza, i jednocześnie ówczesnym opiekunem kół Żywego Różańca.

Homilię wygłosił gość - ksiądz Józef Starzyński, w której poruszył kwestię braku prawdziwej, żywej i silnej wiary wśród dzisiejszych ludzi. Nawiązując do historii powstania stowarzyszenia Legion Maryi, wskazał, że Maryja jest najlepszą nauczycielką życia, cichą i pokorną przewodniczką na ścieżkach ludzkiego życia.

Aby podkreślić uroczysty charakter odprawianej mszy świętej w jej oprawę zaangażowali się również członkowie Żywego Różańca, poprzez czytanie czytań, modlitwę wiernych czy śpiew psalmu. Do ołtarza przynieśli również bardziej niż zwykle obfite dary w postaci:
Świeca – symbol Chrystusa, który jako światłość świata rozświetla swoją miłością każdy mrok ludzkiego serca
Kwiaty – dwadzieścia pąsowych róż symbolizujących dwadzieścia tajemnic różańca świętego
Dar pieniężny – jako materialny wyraz naszej miłości do Maryi i Jej Syna
Chleb i Wino – jedyny prawdziwy pokarm ludzkiego serca.

Po zakończeniu mszy św. jak w każdą pierwszą niedzielę miesiąca odbyła się kolejna zmianka tajemnic różańcowych. W dniu dzisiejszym stowarzyszenie Żywego Różańca w parafii Dobrego Pasterza zasiliły dwie kolejne Członkinie, które otrzymały legitymacje członkowskie i dołączyły do Róży nr 9.

Zapraszamy do galerii

5 października na Mszy św. o godz. 11.00 w naszym kościele, miało miejsce poświęcenie różańców dzieci, które w maju 2026 r., po raz pierwszy przyjmą Pana Jezusa do swoich serc.

Na zakupionych przez swoich rodziców i poświęconych przez księdza Mateusza Zawiłowicza SCJ różańcach, dzieci modlą się z nami w kościele każdego dnia o godz. 17.15, co jest ważnym elementem przygotowań do ich Pierwszej Komunii Świętej.

Od poniedziałku do piątku, na każdym nabożeństwie dzieci otrzymują obrazek, który wklejają do wcześniej otrzymanej planszy.

Wiele z nich przynosi serduszka, na których wypisują intencje i spośród nich zostaje losowana Matka Boża, przy której modlą się przez najbliższą dobę ze swoimi najbliższymi.

Zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy różańcowej!

Zapraszamy do galerii

Rozpoczął się miesiąc październik, a wraz z nim nabożeństwa różańcowe.

Zapraszamy do licznego udziału dzieci, młodzież i starszych. Tych, którym obowiązki nie pozwolą przyjść do kościoła zachęcamy do modlitwy różańcowej w domu. Włączmy się jak najliczniej w spełnienie prośby, jaką w Fatimie skierowała Maryja do trojga pastuszków mówiąc: „odmawiajcie codziennie różaniec”.

Nabożeństwa różańcowe w ciągu tygodnia o godz. 17:15,
a w niedziele o godz. 16.30.